Contatore siti

2021-1-anno

  La morte di Cicerone Marcus Cicero sub adventum triumvirorum urbe cesserat pro certo habens, id quod erat, non magis...

 

La morte di Cicerone

Marcus Cicero sub adventum triumvirorum urbe cesserat pro certo habens, id quod erat, non magis Antonio se eripi quam Caesari Cassium et Brutum posse. Primo in Tusculanum fugerat, inde transversis itineribus in Formianum, ut a Caieta navem conscensurus, proficiscitur. Unde aliquotiens in altum provectum, cum modo venti adversi rettulissent, modo ipse iactationem navis caeco volvente fluctu pati non posset, taedium tandem eum et fugae et vitae cepit regressusque ad superiorem villam, quae paulo plus mille passibus a mari abest, “moriar” inquit “in patria saepe servata”. Satis constat servos fortiter fideliterque paratos fuisse ad dimicandum; ipsum deponi lecticam et quietos pati quod fors iniqua cogeret iussisse. Prominenti ex lectica praebentique immotam cervicem caput praecisum est. Nec satis stolidae crudelitati militum fuit; manus quoque, scripsisse aliquid in Antonium exprobrantes, praeciderunt. Ita relatum caput ad Antonium iussuque eius inter duas manus in rostris positum, ubi ille consul, ubi saepe consularis, ubi eo ipso anno adversus Antonium, quanta nulla umquam humana uox, cum admiratione eloquentiae auditus fuerat. Vix attollentes prae lacrimis oculos homines intueri trucidati membra civis poterant.
Vixit tres et sexaginta annos, ut, si vis afuisset, ne immatura quidem mors videri possit . Ingenium et operibus et praemiis operum felix, ipse fortunae diu prosperae; sed in longo tenore felicitatis magnis interim ictus vulneribus, exilio, ruina partium pro quibus steterat, filiae amatae exitu tam tristi atque acerbo, omnium adversorum nihil ut viro dignum erat, tulit praeter mortem.

2021-1-anno